Minnesong

På nattbordet mitt ligg Deutsche Geschichte av historikaren Manfred Mai. Boka er skrive for unge lesarar, men fungerer også bra for oss som alt dreg litt på åra. Mai fortel mellom anna om riddaranes kjærleikserklæringar, dei s.k. minnesongar. Eg har lyst å sitera ein song som Mai gjengir på side 32 og som er skrive av ein ukjent, men tydeleg forelska tysk riddar:

Dû bist mîn, ich bin dîn:

des solst dû gewis sîn.

dû bist beslozzen

in mînem herzen:

verlorn ist daz slüzzelîn:

dû muost immer drinne sîn.

Like vakkert i dag som den gong, og i røynda ikkje vanskeleg å forstå.